دانشکده پرستاری

روز عید غدیر. روزی که دو دست خدایی تو دست هم قرار گرفتند. دو دست سبز و مهربون. دستای دو نفر که بهترین مردای روی زمین بودند. پیامبر صلی الله علیه و آله دست علی علیه السلام روبالا برد و به همه گفت که بعد از من، علی علیه السلام رهبر همه مسلمون­هاست. پیامبر اون روز با صدای بلند فریاد زد: «هر کس منو رهبر خودش می دونه، از این به بعد، علی هم رهبر اونه». پیامبر که علی علیه السلام را خیلی دوست داشت، برای دوستان علی علیه السلام هم دعا کرد و گفت: «ای خدای بزرگ! هر کسی علی رو دوست داره، تو هم با او دوست باش و هر کس با علی دشمن، تو هم با او دشمن باش». حالا دو تا رهبر، یعنی پیامبر و علی کنار هم ایستاده بودند. منظور پیامبر این بود که من با علی علیه السلام هستم و علی علیه السلام هم با منه. هر کس می خواد با من دوست باشه. باید با علی علیه السلام هم دوست باشه. پیامبر ما می خواست به مردم بگه ما رو تا حرفمون یکیه، فکرمون یک چیزه و رفتارمون یکیه وهر کاری که علی علیه السلام انجام می ده، من هم که پیامبر هستم، اون رو قبول دارم و می پسندم.

روز عید غدیر. روزیه که فرشته­ها تو آسمون شادی می کنند و به زمین می آن، تا عید غدیر رو به دوستان امام علی علیه السلام تبریک بگن. روز عید همه جاشیرینی وشربت پخش می کنن. همه خوشحالند، همه لباس های نو و قشنگ می پوشن و به مهمونی می رن، همه عیدی می گیرن، پدرها ومادرها، پدربزرگ ها و مادربزرگ ها عیدی می دن، توی روز عید خدا هم عیدی می ده بچه ها، اونم عیدی های بزرگ بزرگ،فقط کافیه از خدا بخواهیم. چون اون روز از قشنگ ترین روزهای خدا است و خدایی که علی علیه السلام رو خیلی دوست داره به دوستان علی علیه السلام هم عیدی های خوب و بزرگ می ده. آهای دوستای امام علی علیه السلام ! دست هاتون رو بلند کنید و دعا کنیدو از خدا عیدی بگیرید و خدایی که علی علیه السلام رو خیلی دوست داره به دوستان علی علیه السلام هم عیدی های خوب و بزرگ می ده. آهای دوستای امام علی علیه السلام ! دست هاتون رو بلند کنید و دعا کنید و از خدا عیدی بگیرید.