دانشکده پرستاری

1.       محمد (ص) در ماه "ربيع" مي آيد و همراه با خود، ربيع قلوب و بهار جان ها و طراوت ايمان را به همراه مي آورد. محمد (ص) مي آيد. از نسل ابراهيم بت شكن، از سلاله پاكان، از دامن "آمنه" عفيف، از مكه معظمه، از خانه خدا ... .
با مشعلي از حق فرادست، كه مي بيني آتشكده آذرگشسب، با طلوع حضرتش، به خاموشي مي گرايد، به نشان فرومردن فروغ دروغين آتش اهورايي، در جلوه جمال الهي و جلال كبريايي. و اين "صبح صادق" رسيدن "روز" را نويد مي دهد، پس از شب ديجور و ظلمت ظلم، پس از قرن ها قساوت و سالها سفاهت. و با اين ميلاد لرزه و شكاف، در كاخ "كسري" مي افتد، به نشانه اينكه از اين پس "كعبه" كوي عشق است و سكوي آزادي. و بناي يادبود عدالت و برابري و توحيد، و سمبل قيام مردم و قوام امت و رمز خضوع، در برابر فقط "الله".

و گرامي باد هفته ي وحدت، كه در آن ميثاق ها تحكيم مي شود، پبمان ها استوارتر مي گردد، خون ها در هم مي جوشد، دست ها و بازوها درهم قرار مي گيرد، چهره ها بر يكديگر لبخند پبروزي و صفا مي زند، قشرها همه باهمند، امت، يكپارچه و منسجم است و شيعه و سني، به ياد سالروز ميلاد رسول گرامي اسلام (ص)، با هم و در كنار هم، در يك راه و به سوي يك هدف سرود وحدت مي خوانند.

قبله ي مشترك، رسول مشترك، كتاب واحد و رهبر واحد، وحدت بخش قشرهاي اين امت است. گرامي باد هفته وحدت، سالروز ولادت پيامبر رحمت و مربي انسانها و سفير گرانقدر الهي به سوي مردم.

گرامي باد هفته وحدت كه در بردارنده ولادت ششمين پبشواي شيعه است. گرامي باد هفته ي وحدت، كه خنثي كننده ي توطئه هاي دشمنان، در مسير تفرقه افكني است.

گرامي باد هفته وحدت، كه هفته نور و سرور، و ايام شادي و همبستگي است. گرامي باد هفته وحدت كه ملت ما را منسجم تر مي كند، و امتمان را با رهبر خود پبوندي مجدد مي زند، گرامي باد اين هفته كه بازوها را با هم گره زده، توان ها را درجهت واحد و بر ضد دشمن متجاوز به كار مي گيرد.

هفته ي وحدت زداينده ي كينه ها، كدورت ها، خودخواهي ها، گروه گرائي ها، تعصب ها، مليت پرستي ها، فرقه بازي ها و تفرقه جوئي هاست.